خلاصه ی کتاب تذکره میخانه
تذکره میخانه شامل تراجم احوال ساقی نامه سرایان و ساقی نامهای ایشان است که ملاعبدالنبی فخر الزمانی قزوینی در ۱۰۲۸ تأليف آنرا به پایان برده و به سال ۱۹۲6 میلادی در لاهور باهتمام پروفسور محمد شفيع بطبع سنگی دیده است.
بنده با نسخه چاپی این کتاب در سال ۱۳۱۵ شمسی آشنا شدم. در آن سال روزی با یکی از دوستان در کتابفروشی ها میگشتیم ودوست من يک نسخه ازین کتاب دید و خرید، و منکه از نخستین روزهای شاعری علاقمند به طالعه آثار و احوال شعرا بودم و از هرجا که تذکره به بدست می آمد به هر قیمت که بود میخریدم.
هیچگاه موفق به یافتن نسخه دیگر از تذکره میخانه چاپ لاهور نشدم، تا آنکه در هشت سال قبل يك نسخه خطی خمسه نظامی نصیبم شد که در اواخر قرن هشتم هجری نوشته شده بود و در نیمه دوم قرن یازدهم مولانا صائب تبریزی بعضی ابیات مشكل آنرا در حواشی شرح فرموده بود.
نسخه موصوف مورد علاقه آندوست قدیم واقع شد و من هم از فرصت استفاده کرده برای تکمیل مجموعه تذکره های خود آن نسخه بسیار عزیز را با تذکره میخانه چاپ لاهور مبادله کردم.
نویسنده این کتاب را که حاصل عمر خود می داند میخواسته است که مجموعه اخبار و بیاض سخن قرار دهد.به طور کلی این کتاب مشتمل بر هفتاد و یک ترجمه می باشد.از شعرایی که ترجمه آنها در این کتاب آمده است.ده شاعر قبل از جلوس اکبری وفات یافته بودند.
وآنها را با هندوستان هیچگونه ارتباطی نیست.ولی باقیمانده شصت و یک شاعر و آنها هستند که معاصر اکبر یا جهانگیر می باشند. و در میان ایشان سی و شش شاعر هستند که به هندوستان آمده اند.
و با دربار اکبری با جهانگیری یا سلاطین و امرای دکن پیوسته اند.و یازده شاعر از اهل هندوستان و هشت شاعر اهل قزوین و هموطن مولف بوده اند.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.