خلاصه کتاب موسیقی در عصر مشروطه پژوهشی در هنر عصر مشروطیت
کتاب موسیقی در عصر مشروطه گزارشی از چگونگی رخدادهای موسیقی بر پایه گزیده روزنامه ها و برخی اسناد است که با توجه به قلت منابع تاریخی تنها می تواند برگی از حیات سترگ این هنر در ایران سالهای 1285 – 1304 باشد.
بدون تردید موسیقی از اصیل ترین هنرهای جامعه ایرانی است. در آن ایام به دلایل گوناگون با مطرب خواندن نوازندگان اساسا موسیقی نه به عنوان یک هنر بلکه به عنوان وسیله ای برای عیش و طرب مطرح بود که در برخی حالات به کار تهییج سربازان و نظامیان می آمد. با چنین زمینه ای و در پرتو فضای فرهنگی عصر مشروطیت هنر موسیقی در ایران شکوفایی قابل توجهی نسبت به قبل از آن پیدا کرد.
برای بررسی سرگذشت موسیقی در ایران عصر مشروطیت، باید کمی به عقب تر از زمان انقلاب مشروطیت، و به اواسط دوره ناصرالدین شاه، بازگشت. زمانی که مسيو لمر فرانسوی برای تربیت موزیکانچی های افواج نظامی وارد ایران شد و کلاس موسیقی را در مدرسه دارالفنون تأسیس کرد. شاید این اقدام، یعنی آغاز ورود موسیقی جدید با تشکیل یک کلاس را، می باید به فال نیک گرفت و آن را زیر بنایی ترین اقدام برای رواج موسیقی علمی در ایران، قلمداد کرد. به همین لحاظ، در ادامه نیز، نخست، موضوع آموزش موسیقی را مورد بحث قرار خواهیم.
فهرست مطالب کتاب موسیقی در عصر مشروطه
- مدرسه موزیک
- بخش موزیک مدرسه الخيريه الايرانيه
- ابوالقاسم عارف
- درویش خان
- ركن الدين مختاری
- سید احمد کمال زاده
- علی نقی وزیری
- غلامرضا امیر معزز
- غلامحسین سرود
- حسین اسماعیل زاده
- علی اکبر شهنازی
- حسین طاهر زاده
- محمدعلی جاهد
- انجمن موزیکال
- کلوپ موزیکال
- ارکستر دارالفنون
- سرود ملی و مارش
- موزیکانچیان
- ..
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.